ضوابط و معيارهای فنی آبياری تحت فشار

نشریه شماره 286

چشم‌انداز آینده بخش آب و کشاورزی در برنامه سوم مبتنی بر استفاده بهینه از منابع موجود , طرح‌های مکمل توسعه منابع آب تا سطح تجهیز و نوسازی مزارع و استقرار سیستم‌های آبیاری مناسب, فراهم آوردن امکان بهره‌برداری بیشتر از منابع آب سطحی استحصال شده و افزایش بهره‌وری عوامل و منابع تولید در بخش آب و کشاورزی می‌گردد.
سیستم‌های آبیاری تحت فشار یکی از سیستم‌های آبیاری مناسب برای بهره‌وری بیشتر از منابع آب می‌باشد.
مجموعه حاضر با عنوان (( ضوابط طراحی سیستم‌های آبیاری تحت فشار )) از مجموعه نشریات در این زمینه است که قبلا نشریه 261 با عنوان ( مشخصات فنی سیستم آبیاری تحت فشار) از سلسله نشریات دفتر تدوین ضوابط و معیارهای فنی تهیه و ابلاغ گردیده است.
ضوابط طراحی سیستم‌های آبیاری تحت فشار توسط دو دفتر استانداردها و معیارهای فنی وزارت نیرو و اداره کل توسعه روشهای آبیاری وزارت جهاد کشاورزی تهیه و تدوین شده است.
فرآیند تدوین نشریه بدین‌گونه بوده که دفتر استانداردها و معیارهای فنی وزارت نیرو ضمن در دستور کار قراردادن موضوع نسبت به تهیه ضوابط طراحی اقدام نمود و از سویی دیگر اداره کل توسعه روشهای آبیاری وزارت جهاد کشاورزی 12 جلد نشریه برای سیستم‌های آبیاری تحت فشار از ضوابط طراحی تا فهرست بها و مشخصات فنی را تهیه و به معاونت امور فنی ارسال نمود که در پایان با توجه به اهمیت موضوع و نیاز وزارت جهاد کشاورزی با توافقات به عمل آمده مقرر شد که ضوابط طراحی تهیه شده در دوستگاه, هماهنگ و انتشار یابد که این اقدام توسط دفتر تدوین ضوابط و معیارهای فنی این معاونت انجام شده است و پس از هماهنگی‌های لازم دفتر استانداردها و معیارهای فنی وزارت نیرو متن نهایی را تهیه نمودند.
پس از اتمام کار معاونت امور فنی طبق ماده 23 قانون برنامه و بودجه که مسئولیت تهیه و ابلاغ ضوابط مورد نیاز طرح‌های عمرانی کشور را عهده‌دار می‌باشد, با بررسی ضوابط یاد شده نسبت به ابلاغ و انتشار آن اقدام نمود.

مطالعات پایه طراحی سیستم آبیاری تحت فشار

آبیاری تحت فشار

در ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎری ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر، ﻗﺒﻞ از آﻏﺎز ﻃﺮاحی و ﻛﺴﺐ اﻃﻼﻋﺎت اوﻟﻴﻪ از ﻗﺒﻴﻞ : ﺷﺮاﻳﻂ آب و ﻫﻮاﻳﻲ، ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎك، ﺷﺮاﻳﻂ ﮔﻴﺎه، ﺷﺮاﻳﻂ ﭘﺴﺘﻲ و ﺑﻠﻨﺪي زﻣﻴﻦ، راﻫﻬﺎی دﺳﺘﺮﺳﻲ، ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز، ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﻮﺟﻮد در ﺑﺎزار و… ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺮاي اﺟﺮای ﻃﺮح ﺿﺮوری میﺑﺎﺷﺪ.

اﻃﻼﻋﺎت ﭘﺎﻳﻪ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر (ﺑﺎراﻧﻲ و ﻣﻮﺿﻌﻲ) از ﻗﺒﻴﻞ: ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر، ﺟﺎﻳﮕﺎه آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر در ﻛﺸﻮر، اﺻﻮل ﻛﻠﻲ ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎري، اﻣﻜﺎنﺳﻨﺠﻲ ﺑﺮاي اﺟﺮاي ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر، ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻘﺸﻪ ﮔﺴﺘﺮه ﻃﺮح، ﻗﻄﻌﻪﺑﻨﺪي، ﺗﺒﺨﻴﺮ و ﺗﻌﺮق ﮔﻴﺎه، ﺑﺎزده آﺑﻴﺎري، ﻧﻴﺎز آﺑﺸﻮﻳﻲ، اﻧﺪازه ﮔﻴﺮي آب در ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ، ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﺷﻴﺮآﻻت ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده، ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ و ﻋﻜﺴﻬﺎي ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز، ﻧﻴﺎز آﺑﻲ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي آﺑﻴﺎري، دادهﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻃﺮاﺣﻲ، اﻧﺘﺨﺎب روش آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر و… ﻛﻪ در ﻃﺮاﺣﻲ اﻧﻮاع ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺘﺮك ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ، در ﻓﺼﻞ اول اﻳﻦ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ و ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ اراﺋﻪ ﻣﻲﮔﺮدد:

1-1 آبیاری تحت فشار

آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﺑﻪ آن دﺳﺘﻪ از روﺷﻬﺎي آﺑﻴﺎري اﺗﻼق ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ آب در ﻣﺠﺎري ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎري، ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﺑﻴﺶ از ﻓﺸﺎر اﺗﻤﺴﻔﺮ ﺟﺮﻳﺎن ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ. در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﻴﺖ اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎ، اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻓﺸﺎر در ﺻﻮرﺗﻲﻛﻪ ﻓﺸﺎر ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻣﻮﺟﻮد ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺧﻄﻮط ﻟﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺠﺎري اﻧﺘﻘﺎل و ﺗﻮزﻳﻊ آب و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﭘﺨﺶ آب در ﺳﻄﺢ ﺧﺎك ﻳﺎ ﺷﺎخ و ﺑﺮگ ﮔﻴﺎﻫﺎن، ﺿﺮوري ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺷﺮح ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻧﺤﻮه اﻧﺘﺨﺎب و ﻃﺮاﺣﻲ آﻧﻬﺎ در ﻓﺼﻠﻬﺎي ﺑﻌﺪي اﻳﻦ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ اراﺋﻪ ﮔﺮدﻳﺪه و در اﻳﻨﺠﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻠﻲ اﻧﻮاع ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر اﻛﺘﻔﺎ ﻣﻲﮔﺮدد.

ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر از ﻟﺤﺎظ ﻧﺤﻮه ﭘﺨﺶ آب در ﺳﻄﺢ ﺧﺎك ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ ﻛﻠﻲ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺑﺎراﻧﻲ و ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﻣﻮﺿﻌﻲ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪي ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ:

1-1-1 سیستم های آبیاری بارانی

ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎري ﺑﺎراﻧﻲ، روﺷﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن آب ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ، درون ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي اﺻﻠﻲ، ﻧﻴﻤﻪ اﺻﻠﻲ و ﺑﺎﻟﻬﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﭘﻴﺪا ﻛﺮده و ﺗﻮﺳﻂ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ در اﺧﺘﻴﺎر ﮔﻴﺎه ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد. ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺷﻜﻞ ﺧﺎص روزﻧﻪ ﺧﺮوﺟﻲ آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻓﺸﺎر ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ درون ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ، آب در ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺮوج از آﺑﭙﺎﺷﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻗﻄﺮهﻫﺎي رﻳﺰ ﺷﺒﻴﻪ ﺑﺎران درآﻣﺪه و در ﻫﻮا ﭘﺨﺶ ﻣﻲ ﺷﻮد و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺮ ﺳﻄﺢ ﺧﺎك ﻳﺎ ﺑﺮ روي ﺷﺎخ و ﺑﺮگ ﮔﻴﺎﻫﺎن رﻳﺨﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻋﻠﺖ ﻧﺎﻣﮕﺬاري اﻳﻦ ﻧﻮع از ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺑﺎراﻧﻲ ﻧﻴﺰ، ﻫﻤﻴﻦ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻧﺤﻮه ﭘﺎﺷﺶ آب ﺑﻪ ﺑﺎرش ﺑﺎران ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.

اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده و ﻧﻮع ﺣﺮﻛﺖ آﻧﻬﺎ در ﺣﻴﻦ ﻋﻤﻞ آﺑﻴﺎري ﺑﻪ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﺮح ﻣﻔﺼﻞ آن و ﻧﺤﻮه ﻃﺮاﺣﻲ ﻫﺮ ﻳﻚ از آﻧﻬﺎ در ﻓﺼﻞ دوم اﻳﻦ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ اراﺋﻪ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ.

1-1-2 سیستم های آبیاری موضعی

ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎري ﻣﻮﺿﻌﻲ، روﺷﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن آب ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ درون ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎي اﺻﻠﻲ، ﻧﻴﻤﻪ اﺻﻠﻲ، راﺑﻂ و آﺑﺪه ﺟﺮﻳﺎن ﭘﻴﺪا ﻛﺮده و ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪه ﻫﺎ در اﺧﺘﻴﺎر ﮔﻴﺎه ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد. ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺷﻜﻞ ﺧﺎص ﻣﺠﺎري داﺧﻞ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ و روش ﺷﻜﺴﺘﻦ ﻓﺸﺎر ﻫﻴﺪروﻟﻴﻜﻲ آب ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ، آب در ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺮوج از ﮔﺴﻴﻠﻨﺪهﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻗﻄﺮه ﻫﺎي رﻳﺰ، ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ و ﻳﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﺑﺎرﻳﻚ درآﻣﺪه و  در ﺳﻄﺢ ﻳﺎ زﻳﺮ ﺳﻄﺢ ﺧﺎك رﻳﺨﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻧﺎم ﮔﺬاري اﻳﻦ ﻧﻮع از ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎري ﻣﻮﺿﻌﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﺧﺎك، ﺗﺤﺖ آﺑﻴﺎري ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ وﺧﻴﺲ ﻣﻲ ﺷﻮد.

ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﻣﻮﺿﻌﻲ از ﻟﺤﺎظ ﻧﻮع ﺗﺠﻬﻴﺰات و ادوات ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺮاي ﺗﻮزﻳﻊ و ﺗﺨﻠﻴﻪ آب ﺑﻪ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺗﻔﻜﻴﻚ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﺮح آن در ﻓﺼﻞ ﺳﻮم اﻳﻦ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ اراﺋﻪ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ.

1-1-3 جایگاه آبیاری تحت فشار در کشور

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻮري ﺑﻮدن ﻛﺸﺎورزي در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻗﺘﺼﺎدي ﻛﺸﻮر، دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﻮﻟﻴﺪ و ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻏﺬاي ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮاي ﺟﻤﻌﻴﺖ روﺑﻪ رﺷﺪ ﻛﺸﻮرﻣﺎن از اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋه اي ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. در اﻳﻦ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ زﻳﺮﺑﻨﺎﻳﻲ ﺑﻮدن ﻣﺴﺌﻠﻪ آب و ﺧﺎك ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻮد و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰﻳﻬﺎي ﻻزم ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻬﻴﻨﻪ از ﺗﻮاﻧﺎﻳﻴﻬﺎي آب و ﺧﺎك ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮد. ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻴﻬﺎي ﻣﺬﻛﻮر ﺣﺎﻛﻲ از اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان آب در دﺳﺘﺮس، ﻣﺤﺪودﻳﺖ زﻣﻴﻦ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ، ﻟﻴﻜﻦ اﻣﻜﺎن ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﻣﺤﺪود ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﺼﺮف آب ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ، در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮﻳﻲ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺳﻄﺢ اراﺿﻲ ﺗﺤﺖ ﻛﺸﺖ آﺑﻲ و درﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻴﺰان ﺗﻮﻟﻴﺪات ﻛﺸﺎورزي را ﺑﺎﻻ ﺑﺮد.

در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب، اﺟﺮاي ﭘﺮوژهﻫﺎي ﺑﺰرگ ﺗﺄﻣﻴﻦ آب ﻧﻈﻴﺮ اﺣﺪاث ﺳﺪﻫﺎ ﺳﻬﻢ ﻋﻤﺪهاي در ﻣﻬﺎر و ذﺧﻴﺮه آﺑﻬﺎي ﺳﻄﺤﻲ و اﺳﺘﻔﺎده از آن در ﺑﺨﺶ ﻛﺸﺎورزي دارد.در زﻣﻴﻨﻪ ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ در ﻣﺼﺮف آب ﻧﻴﺰ اﺣﺪاث ﺷﺒﻜﻪﻫﺎي آﺑﻴﺎري، ﭘﻮﺷﺶ اﻧﻬﺎر ﺳﻨﺘﻲ، اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﻮﻟﻪ و ﻏﻴﺮه از راهﺣﻠﻬﺎي ﻣﻌﻤﻮل در ﻛﺎﻫﺶ ﺗﻠﻔﺎت آب در ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻧﺘﻘﺎل و ﺗﻮزﻳﻊ اﺳﺖ.
در ﺧﺼﻮص ﻣﻴﺰان آب ﻣﺼﺮﻓﻲ در ﺳﻄﺢ ﻣﺰرﻋﻪ ﭼﺎره اي ﺟﺰ ﻣﺪرن ﻛﺮدن ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺑﻴﺎري و ﺣﺘﻲ اﻻﻣﻜﺎن ﻛﻨﺘﺮل آب ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻛﺸﺖ ﺷﺪه در ﻳﻚ ﻣﺰرﻋﻪ ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺷﺪ. در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ، ﺗﺠﻬﻴﺰ و ﻧﻮﺳﺎزي ﻣﺰارع و ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﺑﺎزده ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺛﻘﻠﻲ از ﻳﻜﺴﻮ و اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺮﺑﻮط از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻛﺎرﺑﺮد روﺷﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از راﻫﻜﺎرﻫﺎي اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻬﻴﻨﻪ از آب در ﺑﺨﺶ ﻛﺸﺎورزي ﻃﻲ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اﺧﻴﺮ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺳﻴﺎﺳﺘﮕﺰارﻳﻬﺎ و ﺗﺨﺼﻴﺺ اﻋﺘﺒﺎرات و ﺗﺴﻬﻴﻼت ﺑﺎﻧﻜﻲ و ﺳﺎﻳﺮ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻴﻬﺎي ﻻزم ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﻤﺖ ﻫﺪاﻳﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﻼﺷﻬﺎي ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ﮔﺴﺘﺮده اي در ﺧﺼﻮص ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰي و اﺟﺮاي ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
ارﻗﺎم اراﺋﻪ ﺷﺪه در اراﺿﻲ زﻳﺮﻛﺸﺖ آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر از ﺳﺎل 1372 ﺗﺎ ﺳﺎل 1376 ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺗﻮﺳﻌﻪ روﺷﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر در ﻛﺸﻮر ﺑﻮده و در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي رﻓﻊ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﻮﺟﻮد در راه ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻛﻮﺷﺶ ﻧﻤﻮد. اﻫﻢ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻼت ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: ﻋﺪم آﺷﻨﺎﻳﻲ ﻛﺎﻓﻲ زارﻋﻴﻦ ﺑﺎ روﺷﻬﺎي آﺑﻴﺎري ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر، ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﻮدن ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺗﻮﻟﻴﺪات ﺑﺮﺧﻲ از ﺗﻮﻟﻴﺪﻛﻨﻨﺪﮔﺎن، ﻃﺮاﺣﻲ و اﺟﺮاي ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ، اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﺮﻳﻊ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎ و ﻣﺸﻜﻼت در ﺗﺄﻣﻴﻦ و ﭘﺮداﺧﺖ ﺗﺴﻬﻴﻼت ﺑﺎﻧﻜﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.